Χρηστικά αντικείμενα μαθητών και μαθητριών

(εργαλεία ξυλοκοπτικής και εργόχειρα σε κάδρα) Όλα τα σχολεία καλλιεργούσαν τις πνευματικές και χειρωνακτικές (τεχνικές) ικανότητες. Τα κορίτσια έφερναν στο σχολείο και το κέντημά τους. Οι χειρωνακτικές αυτές ικανότητες θα τους φαίνονταν αργότερα χρήσιμες στην καθημερινότητά τους. Τέτοιου είδους δραστηριότητες δε διδάσκονται σήμερα στα σχολεία αφού από την υλική εποχή έχουμε περάσει στην άυλη

Η πλάκα με το κοντύλι, γύρω στο 1950, αντικαθίσταται από καντριγιέ τετράδια, και αργότερα από τα μισά-μισά, όλα ντυμένα από μπλε χαρτί. Τα τετράδια τη δεκαετία του ‘60 είναι πλαστικά μονόχρωμα, συνήθως μπλε, και έχουν μια ετικέτα προφυλαγμένη με πλαστικό. Εκεί, γράφουν οι μαθητές το όνομα τους, το μάθημα του τετραδίου και την τάξη τους. …

Παλιά, την τσάντα του σχολείου τη λέγανε σάκα. Οι πιο καλές ήταν δερμάτινες με δύο λουράκια (ή αγκράφες) που «αγκάλιαζαν» τη σάκα και «κλείδωναν» το περιεχόμενό της. Μέσα στη σάκα έβαζαν τα βιβλία, τα τετράδια, την κασετίνα με τα μολύβια, τα στυλό, τη γόμα και την ξύστρα. Τις πρώτες μέρες οι μαθητές, την προσέχανε αλλά …

Η πλάκα, ήταν μια ξυλινη επιφάνια, λεία και μαύρη που την χρησιμοποιούσαν τα παιδιά σαν τετράδιο. Γράφανε πάνω σε αυτή με κονδύλι, κατασκευασμένο από σχιστόλιθο,  που κρεμόταν με ένα σχοινί και την καθαρίζανε με σφουγγάρι. Αντικαταστάθηκε γυρω στο 1950 από αντικείμενα νέας τεχνολογίας για εκείνη την εποχή όπως τα μολύβια και τα τετράδια Σήμερα ευστόχως …

Υπήρχαν γυναικείες κι ανδρικές στολές που τις φορούσαν στις 2 Εθνικές Εορτές Ήταν τιμή να είναι κάποιος σημαιοφόρος, όπως και σήμερα. Εκτός από τον σημαιοφόρο, στην παρέλαση υπήρχαν και δύο παραστάτες (ένας δεξιά κι ένας αριστερά του σημαιοφόρου). Αυτοί ήταν και οι καλύτεροι μαθητές του σχολείου.

Η ενδυμασία των μαθητών κατά τις παρελάσεις των Εθνικών Εορτών που γινόταν ακόμη και στο μικρότερο χωριό (25η Μαρτίου 1821, 28η Οκτωβρίου 1940 και 21η Απριλίου κατά την περίοδο της δικτατορίας) Συνήθως επειδή οι γονείς την έβγαζαν με δανεικά παπούτσια και πουκάμισα για να ντύσουν τα παιδιά τους για την παρέλαση τα νούμερα των ρούχων …

Το πηλίκιο, το φορούσαν υποχρεωτικά οι μαθητές του Γυμνασίου και καμάρωναν καθώς οι γυμνασιόπαιδες ήταν λιγοστοί. Βέβαια το πηλήκιο όπως και η σχολική ποδιά για τα κορίτσια είχαν και ένα διαφορετικό νόημα καθώς με τον τρόπο αυτό μπορούσε να ελεγχθεί και η συμπεριφορά των μαθητών και μαθητριών η οποία έπρεπε να είναι η αρμόζουσα. Καταργήθηκαν …

Η σχολική ποδιά φορέθηκε αρχικά από τα κορίτσια σε χρώμα μαύρο έως το 1965. Έπειτα άλλαξε το χρώμα της από μαύρο σε μπλε. Τότε παράλληλα, απέκτησε λευκές διακριτικές λεπτομέρειες, σούρες,  μανσέτες, τσέπες, αποσπώμενο γιακά, κ.ά.  Το καλά σιδερωμένο λευκό γιακαδάκι ήταν ένδειξη καθαριότητας αλλά και νοικοκυροσύνης. Ποδιά φορούσαν υποχρεωτικά και τα αγόρια και ήταν κοντή …