Γραφομηχανική Erika του 1950 (με βαλιτσάκι): μηχανή που την χρησιμοποιούμε για να γράφουμε ένα κείμενο πιέζοντας τα πλήκτρα της. Το πληκτρολόγιο των γραφομηχανών μιμήθηκαν αργότερα οι κατασκευαστές των πληκτρολογίων των πρώτων υπολογιστών. Χιουμοριστικό στοιχείο: λιγότερα υλικά σήμερα, λιγότερη προσπάθεια. Από την γραφομηχανή μεταβαίνουμε σήμερα στις οθόνες αφής
Το τηλέφωνο με το καντράν που υπήρχε μόνο πάνω στο γραφείο του διευθυντή. Οι σημερινοί μαθητές δεν έχουν δει καν αναλογικό τηλέφωνο. Συγκρίνουμε τα μεγέθη με τα σημερινά τηλέφωνα
Έτσι ακριβώς ήταν ο δάσκαλος της εποχής ο οποίος ήταν εκπρόσωπος της γνώσης. Ο διευθυντής συμβολίζει την εξουσία. Η τριάδα της εξουσίας ήταν το κράτος, η γνώση και η εκκλησία. Τα εργαλεία της εξουσίας ήταν η βέργα και οι σφραγίδες. Ο διευθυντής του σχοελείου πάντα ήταν ο τρόμος των μαθητών
Μέρος της σχολικής ζωής ήταν το κουδούνι που χτυπούσε ο επιστάτης του σχολείου, σηματοδοτώντας το διάλειμμα και την αρχή και την λήξη του μαθήματος. Ηταν βεβαίως χειροκίνητο και οι μαθητές είχαν εξασκηθεί να το ακούνε όσο μακριά κι αν ήταν. Σήμερα στα σχολεία, χρησιμοποιούνται πια ηλεκτρικά κουδούνια που ακούγονται σε όλο το σχολείο.
Πολύχρωμες γυάλινες σφαίρες (μπίλιες): ήταν ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι, που απαιτούσε ευστοχία, η οποία επιβραβευόταν κερδίζοντας τις σφαίρες του αντιπάλου. Πιο συγκεκριμένα, η καλή μπίλια λέγεται μάνα. Τα παιδιά βάζουν μαζί τις μπίλιες σε σειρά ή όπως αλλιώς θέλουν. Το κάθε παιδί προσπαθεί με τη μάνα του να βγάλει έξω από τη σειρά όσο το δυνατόν …
Σβούρες χρωματιστές ή φυσικές: παιδικό παιχνίδι (μικρές σβούρες-κουϊνάκια και μεγάλες σβούρες-κουκουνάρες). Η σβούρα είναι ξύλινη και στην κάτω άκρη έχει ένα μεταλλικό καρφί. Μπορεί να περιστραφεί με δύο τρόπους: Με ένα σχοινάκι που τυλίγεται ελλειπτικά και τραβιέται απότομα ή Στρίβοντας το κεφάλι της με τα δάκτυλα. Όποια σβούρα γυρίζει περισσότερη ώρα από τις άλλες είναι …
Διάφορα πλαστικά παιχνίδια, των μαθητών στις δεκαετίες 1970 και 1980
Κότσια(κόκαλα από την άρθρωση, τους αστραγάλους, κυρίως από αρνιά ή κατσίκια) ή αλλιώς στηναρχαία Ελλάδα ονομάζονταν πεσσοί: Παιχνίδι. Το κότσι έχει σχήμα κύβου με έξι έδρες. Τα κορίτσια συνήθως έπαιζαν με αυτά. Το κάθε κορίτσι είχε τρία κότσια. Τα ανακάτευαν και τα πετούσαν προς τα επάνω και όταν έπεφταν κάτω κοίταζαν τις θέσεις τους. Ανάλογα …
(ή αλλιώς δραγκαμίνα στην περιοχή του Μώλου Φθιώτιδας): ανταγωνιστικό παιχνίδι με 2 παίκτες και άνω αλλά και σπάνιο διότι τα βαρέλια ήταν λίγα. Ο κάθε παίκτης είχε ένα στεφάνι μεταλλικό (στεφάνι βαρελιού ή κάτι παρόμοιο) και ένα ραβδί .Το πιο σύνηθες όμως υλικό ήταν το στεφάνι από βαρέλι. Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι γνωστό από την …
Η θέρμανση της αίθουσας γινόταν με ξυλόσομπα που ήταν τοποθετημένη κάπου στο κέντρο και τα παιδιά που ήσαν κοντά της θεωρούνταν τυχερά και …προνομιούχα. Για την θέρμανση του σχολείου φρόντιζαν οι ίδιοι οι μαθητές. Κάθε παιδί είχε την υποχρέωση να κουβαλάει ένα ξύλο κάθε πρωί στην τσάντα του.
Input your search keywords and press Enter.